Zwróć uwagę na logikę wywodu. Najgorszy sposób na to, jak napisać recenzję, to postawić na nieuporządkowany „strumień świadomości” – wyrzucać z siebie jak z karabinu kolejne, niepowiązane ze sobą zdania i oceny. Dla przykładu: piszesz zdanie o aktorstwie, potem zdanie o życiu reżysera, następnie przechodzisz do oceny Tekst: Urszula Białka. Film Marka Koterskiego pt. „Wszyscy jesteśmy Chrystusami” ukazuje „walkę” człowieka z samym sobą, a dokładniej ze swoimi słabościami. Główny bohater Adaś Miauczyński jest uniwersyteckim wykładowcą na wydziale kulturoznawstwa, ma kochającą rodzinę: żonę, syna oraz matkę. Mimo ułożonego życia, bohater popada w alkoholizm. Adaś wychowywał Ten moment jest doskonały na refleksję nad tym, które z przywołanych z pamięci w trakcie analizy tematu tekstów, najlepiej przydadzą się do rozprawki. W tym celu: 1. Podziel brudnopis na pola odpowiadające wiązkom tematycznym (identyczne, jak przy analizie tekstu), 2. Przedwiośnie Stefana Żeromskiego a film Filipa Bajona – Twoje refleksje po obejrzeniu filmu. Adaptacja każdego dzieła literackiego wywołuje zawsze gorące dyskusje krytyków, widzów i reżyserów. Wiąże się z ogromną odpowiedzialnością, którą bierze się na swe barki. . Sytuacja, z którą się zmagamy, to zjawisko, które w naukach społecznych nazywane jest czarnym łabędziem. Niespodziewany czynnik, który trudno było przewidzieć, a który diametralnie zmienia warunki, w jakich działamy. Nagle musieliśmy się przystosować do nowej sytuacji. My wszyscy. Rodzice, nauczyciele, uczniowie. Posłużę się jeszcze jedną metaforą. W teorii zarządzania błękitny ocean to świeżo odkryta, niezbadana jeszcze przestrzeń do działania. Wejście w nią generuje nowe możliwości, ale jednocześnie niesie ze sobą ryzyko — mogą kryć się w niej rafy, a niepoznane wody mogą okazać się niebezpieczne. Aby zmierzyć się z jej wyzwaniami, potrzebne jest odpowiednie przygotowanie, zgromadzenie map, narzędzi i przewodników. W nowych okolicznościach przydatne mogą się okazać rozwiązania z obszaru TIK (technologii informacyjno-komunikacyjnych) – różnego rodzaju aplikacji, mediów, instrumentów cyfrowych. Jak się przygotować do ich używania? O co warto zadbać? Jak pracować z uczniami za pomocą TIKów? 1. Dostosuj się do ucznia Przede wszystkim ważne jest, aby nowe technologie były odpowiedzią na potrzeby uczniów, ich zainteresowania, sposoby rejestrowania i przetwarzania danych. Nie chodzi o to, by TIK wprowadzać na siłę, tylko dlatego, że to modne. Oczywiście w pewnym wymiarze innowacyjne wdrożenia są koniecznością, niemniej zawsze warto mieć na uwadze, w czym dane rozwiązanie pomoże uczniom i nam samym. Bardzo wartościowe jest odwołanie się do doświadczeń młodych ludzi. W internecie to uczniowie są gospodarzami. To jest ich podwórko. Może się okazać, że pomogą nam w znalezieniu wartościowych rozwiązań. Może dzięki nim odkryjemy coś, na co sami nie zwróciliśmy uwagi. Warto zrobić ankietę wśród uczniów, by poznać ich preferencje (ulubione aplikacje, strony, na które najczęściej wchodzą, kanały, jakie subskrybują), by dowiedzieć się, co może być dla nich interesujące i atrakcyjne. Można do tego wykorzystać programy do ankiet (formularze Google, formularze Microsoft lub program Mentimeter). 2. Oszacuj możliwości i zastanów się, czego potrzebujesz Przystępując do wprowadzania TIKów warto zastanowić się, jakimi możliwościami sprzętowymi dysponuje szkoła i uczniowie. Jakimi ty sam dysponujesz. Przykładowo do bezproblemowego prowadzenia lekcji zdalnej potrzebujesz nie tylko sprawnego komputera (z wydajnym procesorem i porządną ilością pamięci operacyjnej - najlepiej 8GB i więcej), lecz także dobrego łącza z internetem. Najlepiej po kablu, ale nie jest to konieczne (większość lekcji i szkoleń prowadziłem na połączeniu WiFi z sieci komórkowej i okazało się to wystarczające). Warto wcześniej sprawdzić połączenie za pomocą strony: speedtest. Kluczowe są wartości: upload (najlepiej, jeśli jest powyżej 5 Mb/s) oraz tzw. ping (dobrze, jeśli jest poniżej 100 ms, optymalnie poniżej 50 ms). Analizując szkolne zasoby sprzętowe, warto przeprowadzić analizę SWOT (zasoby - deficyty - szanse - zagrożenia). Najlepiej w większej grupie. Optymalnie byłoby, gdyby w szkole powstał zespół do wprowadzania nowych technologii, którego członkowie spotykaliby się regularnie, wymieniając doświadczeniami – choćby online (za pomocą programów do komunikacji wideo lub czatów grupowych – można skorzystać z takich aplikacji jak: Meet, Teams, Zoom, Skype, Messenger, Slack oraz wielu innych). 3. Wybierz platformę Wiele bezpłatnych narzędzi można uzyskać dzięki sprawdzonym platformom typu: Microsoft 365 lub G-Suite (Google). Obie oferują aplikacje do edycji tekstów, tworzenia prezentacji, konstruowania arkuszy kalkulacyjnych, tworzenia ankiet i testów. Pozwalają na wspólne edytowanie dokumentów przez uczniów (pracę w trybie synchronicznym). Dzięki nim uzyskasz dostęp do usług w chmurze pozwalających na koordynowanie pracy zespołowej i indywidualnej uczniów: Teams (M365) lub Classroom (G-Suite). Konto w Google zapewnia Ci dodatkowo dostęp do własnego kanału na YouTubie (możesz tworzyć i edytować filmy), edytora prostych stron internetowych (Witryny Google’a), popularnej platformy do tworzenia blogów (Blogger) oraz wielu innych przydatnych rozwiązań. 4. Dobierz dodatkowe narzędzia Zastanów się, czy potrzebujesz jakichś dodatkowych narzędzi – poza tym, co oferują szkolne platformy. Chcesz tworzyć rozbudowane prezentacje? Możesz sięgnąć do aplikacji Prezi lub Emaze. Interesują Cię aplikacje do grafik? Wykorzystaj program Canva lub Piktochart. Chcesz tworzyć atrakcyjne dla uczniów gry? Fantastycznym generatorem gier i zbiorem gotowych rozwiązań jest LearningApps. Szukasz programów do robienia quizów? Zapoznaj się z możliwościami, jakie oferuje Quizizz, Kahoot lub Quizlet (ten ostatni zaciekawi głównie nauczycieli języków obcych). Szukasz narzędzi do uzyskania szybkiej informacji zwrotnej? Warto sprawdzić możliwości, jakie oferuje wspominany Mentimeter. Potrzebujesz miejsca, gdzie uczniowie mogliby umieszczać zrobione przez siebie projekty? Możesz wykorzystać do tego na przykład Padlet. Chcesz stworzyć pokoje zagadek (escape roomy)? Bardzo przydatną do tego aplikacją jest Genially (ma ona zresztą dużo więcej możliwości). Potrzebujesz programu do tworzenia gier terenowych? Warto sięgnąć do Actionbound lub GooseChase. 5. Stwórz bazę materiałów. Na wspomnianych platformach chmurowych jest sporo przestrzeni do tworzenia repozytoriów z materiałami do pracy. Można skorzystać z Dysku Google’a lub Ondrive’a. W zespole Teams lub na Classroomie można utworzyć tyle folderów, ile jest tematów z podstawy programowej. I umieścić w nich pliki czy odnośniki. Wówczas w jednym miejscu mamy zgromadzony pełen pakiet materiałów, z którego można korzystać przy kolejnych rocznikach. Za pomocą Witryn Google’a można także w szybki sposób stworzyć stronę z odnośnikami do tekstów czy filmów na dany temat (wystarczy zwykłe kopiuj-wklej, by stworzyć małą wirtualną bibliotekę). Jeśli chcemy skorzystać z gotowych baz materiałów, to mamy do dyspozycji strony: E-podręczniki, Khan Academy, Scholaris, Ninateka (filmy dokumentalne), Musopen (baza darmowych utworów muzycznych) i wiele innych. Nieprzebraną kopalnią ciekawych filmów jest YouTube. Możemy korzystać z gotowych materiałów, ale możemy takie materiały przygotować także samodzielnie. Na przykład nagrać krótką lekcję (10-15 minut) z prezentacją na ekranie i naszym głosem/twarzą. Każdy laptop oparty na Windows 10 ma wbudowane narzędzie do rejestrowania ekranu (uruchamia się kombinacją klawiszy Win+G). Oprócz tego możemy wykorzystać darmowe programy do nagrywania typu: Loom czy Screencastify. Możemy potem nasze nagrania edytować, dodawać do nich napisy czy grafiki (najprościej skorzystać z dedykowanych programów: MovieMaker dla Windows czy IMovie dla IOS). 6. Odwróć lekcje Podczas wykładu możesz prezentować określone zagadnienia. To jednak bywa czasem męczące. Szczególnie w warunkach edukacji zdalnej – mówienie do czarnych okienek (a czasem konieczne jest wyłączenie kamer, by zapewnić większą stabilność połączenia), nie jest zgodne z naturalnymi procesami naszego mózgu. Dlatego warto zastanowić się, czy lekcje muszą być zdominowane przez jednokierunkowy przekaz. Można zastanowić się nad odwróceniem tradycyjnego przebiegu lekcji (takiego, gdzie nauczyciel prezentuje materiał podczas spotkania, a uczniowie przetwarzają go w domu poprzez zadania). Alternatywny model uczenia się/nauczania zakłada, że uczniowie przygotowują się w domu na podstawie materiałów opracowanych przez nauczyciela (lekcja odwrócona) lub znalezionych/wytworzonych samodzielnie (kształcenie wyprzedzające), a lekcja na żywo czy online (w trybie synchronicznym) nie przypomina już wykładu, lecz służy prezentacji wniosków, efektów prac oraz przedyskutowaniu tego, czego dowiedzieli się uczniowie. Podczas bezpośredniego spotkania nie tracimy czasu na przekaz, tylko po prostu rozmawiamy z młodymi ludźmi na temat tego, co odkryli, wyjaśniamy wątpliwości oraz systematyzujemy materiał. 7. Pracuj projektowo Jedną z najbardziej efektywnych form pracy dydaktycznej jest projekt uczniowski. To wieloaspektowe i wieloetapowe przedsięwzięcie, prowadzone przez uczniów, które ma przynieść konkretny efekt (stworzyć dzieło, które zostanie zaprezentowane innym). Jakie narzędzia TIK można wykorzystać w zespołowej pracy nad projektem, by ułatwić jego przeprowadzenie? Załóżmy, że uczniowie zaangażowani w projekt są podzieleni na mniej więcej sześcioosobowe zespoły. W zespole każdy ma jakąś rolę (przykładowo: menedżera, badacza, analityka, twórcy, marketingowca, prezentera), z którą wiąże się określony obszar odpowiedzialności. Każdy projekt składa się z etapów. Na każdym etapie prac uczestniczy cały zespół, ale kluczowe znaczenie ma aktywność ucznia z określoną rolą. Ponosi on także odpowiedzialność za dopięcie obszaru, który mu podlega. — WPROWADZENIE — etap szukania pomysłów. Tu działa głównie uczeń mający rolę menedżera (kierownika), inicjując dyskusję (burzę mózgów) na temat problemu i sposobów jego rozwiązania, zbiera głosy i formułuje kierunek działań. Na tym etapie członkowie zespołu szukają odpowiedzi na pytanie: co chcemy zrobić? Najprościej wykorzystać narzędzia związane z jedną z głównych platform do pracy zespołowej: Temas lub Meet (+Czaty). Można także użyć aplikacji do wspólnego, synchronicznego tworzenia map myśli (np. Coggle). — BADANIA — etap zbierania danych (research). Inicjatywę przejmuje badacz, który koordynuje proces szukania materiałów i informacji (o problemie, ale także o odbiorcach produktu/usługi). Na tym etapie członkowie szukają odpowiedzi na pytanie: co wiemy o problemie? Do badań można wykorzystać różne narzędzia w ramach Microsoft 365 lub G-Suite (np. formularze do tworzenia ankiet oraz arkusze kalkulacyjne), a także inne aplikacje do tworzenia ankiet i zbierania informacji zwrotnej (np. Mentimeter), do robienia notatek (Keep) czy gromadzenia danych (Padlet). — OPRACOWANIE — etap analizy i przetwarzania danych. Inicjatywę przejmuje analityk, który koordynuje proces syntezy danych, zbiera w całość to, co udało się znaleźć, przetwarza dane i formuje ogólny zamysł. Następnie przedstawia pomysł, który podlega potem przedyskutowaniu. Na tym etapie szukamy odpowiedzi na pytania: co wynika z naszych poszukiwań? Co konkretnie zrobimy, by stworzyć dzieło odpowiadające na potrzeby odbiorców? Można wykorzystać różne aplikacje w ramach Microsoft 365 lub G-Suite (współedycja dokumentów tekstowych czy prezentacyjnych), a także np. aplikacje pomagające przygotować infografiki. Najprościej wykorzystać popularne aplikacje: Canva, Genially, a także Easelly czy Venngage. — TWORZENIE — etap projektowania modelu, makiety (filmu, gry, strony, aplikacji, wystawy). Inicjatywę przejmuje projektant, który tworzy zalążek dzieła (z pomocą innych członków zespołu). Na tym etapie szukamy odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób nasze dzieło powinno wyglądać? Można do tego wykorzystać aplikacje do tworzenia filmów i multimedialnych prezentacji (oprócz MovieMakera czy IMovie, można użyć aplikacji Lumen, Kizoa czy FilmoraGo). — PROMOCJA — etap tworzenia kampanii informacyjnej i promocyjnej (dotyczy dłuższych projektów). Koordynuje to marketingowiec, który planuje odpowiedni sposób przekazu i dba o przyciągnięcie odbiorców. Do promocji wykorzystujemy oczywiście media społecznościowe (Facebook czy Instagram). Można także zrobić prostą stronę internetową (Witryny Google, WiX) albo bloga (Blogger, Wordpress). Niezbędny może się także okazać kanał na YouTube. Naturalnie, trudno się obejść bez aplikacji do tworzenia treści. Oprócz wspomnianej Canvy można użyć jednej z poniższych: Postermywall, Piktochart, Pixlr. — PREZENTACJA — przedstawienie produktu. Członek grupy, który najlepiej czuje się podczas występów publicznych – prezentuje efekty działań zespołu, opisuje innym elementy projektu (jest na pierwszej linii, jest twarzą projektu). Oprócz aplikacji w ramach Microsoft 365 (PowerPoint) czy G-Suite (Prezentacje) może wykorzystać Prezi, Emaze czy Genially. — PODSUMOWANIE — etap zbierania wniosków. Inicjatywa przechodzi do menedżera, który rozmawia z członkami zespołu na temat projektu. Analizują wspólnie sukcesy i ewentualne niepowodzenia. Można tu oczywiście wykorzystać aplikacje do połączeń wideo w ramach platform (Teams, Skype, Meet) lub Zoom czy Messenger. Nauczyciel – w zależności od wieku uczniów – może być obserwatorem, pełnić funkcję mentora (udzielającego porad i wskazówek) czy lidera kilku zespołów (mieć pod sobą menedżerów, którzy relacjonują mu efekty realizowania poszczególnych etapów projektu). A czasem rola nauczyciela musi być większa (w przypadku młodszych uczniów) i wtedy przejmuje rolę menedżera i kieruje ściślej pracami zespołów. 8. Indywidualizuj pracę Wprowadzając narzędzia TIKowe, warto zadbać, aby były one różnorodne i mogły trafić do uczniów o różnych predyspozycjach, zainteresowaniach, mocnych stronach, preferowanych sposobach uczenia się i wyrażania. Niektórzy uczniowie lubią rozwiązywać testy online, inni występować publicznie, a jeszcze inni preferują wspólne tworzenie plakatu lub nagranie filmu. Dlatego przydatne jest zadbanie o preferencje różnych uczniów. Można tu skorzystać z metod gamifikacyjnych. Gamifikacja to metoda, która wprowadza do nauczania/uczenia się wybrane elementy mechaniki gier (np. wykonywanie misji, gromadzenie punktów, rozwój w wybranym obszarze). Dobrze zaprojektowane zajęcia przypominają grę nielinearną, gdzie są różne drogi do sukcesu, a każdy uczeń może podążać taką ścieżką, która jest dla niego najlepsza (np. rozwiązywania zadań, dyskusji, tworzenia, działań zespołowych). 9. Zadbaj o relacje Nauczanie zdalne pokazało, jak iluzoryczna jest nasza kontrola nad procesem nauczania. W takich warunkach nie da się precyzyjnie nadzorować pracy uczniów, pilnować, czy wykonują zadania samodzielnie. Ciężko wymagać posłuchu, kiedy nie przebywa się w tym samym budynku. Refleksje czerpane z doświadczeń zdalnych powinny być przełożone także na edukację stacjonarną. Współczesne wyzwania wymagają przejścia z roli nauczyciela-dozorcy w kierunku towarzysza rozwoju. Model kształcenia musi być bardziej oparty na zaufaniu niż nadzorze. Brak możliwości pełnej kontroli powinien skłaniać do zlecenia ćwiczeń bardziej kreatywnych, gdzie uczniowie tworzą i uczą się przez poszukiwania, samodzielnie zdobywając informacje. Szukanie odpowiedzi w zasobach internetu (za pomocą różnorodnych narzędzi TIK) może być równie wartościowe jak korzystanie z danych zapisanych w głowie. Nauczanie zdalne pokazało, jak ważne są relacje. Jeśli między młodymi ludźmi a nauczycielem istnieje zaufanie i wzajemny szacunek, to uczniowie będą współpracować z mądrym dorosłym, pomagając w sprawnym przeprowadzeniu lekcji. Z zaciekawieniem (może nawet bardziej osobą niż treściami) będą uczestniczyć w spotkaniach. Wprowadzenie TIKów może uatrakcyjnić zajęcia, ale na pewno nie zastąpi więzi, jaka została wytworzona między ludźmi. 10. Skorzystaj ze szkoleń. Wdrażanie nowych technologii nie dla wszystkich jest proste. Jeśli czujesz, że potrzebujesz wsparcia w tym procesie – nie wahaj się skorzystać ze szkoleń doskonalących. Ich jakość może być różna. Jeśli szukasz rzetelnego kursu dotyczącego TIK – Twoja szkoła może dołączyć całkowicie bezpłatnie do projektu “Lekcja:Enter”, największej inicjatywy edukacyjnej w tym obszarze, która docelowo ma przeszkolić 75 tysięcy nauczycieli. Oprócz możliwości udziału w warsztatach, otrzymasz dostęp do tutoriali i wsparcie konsultantów. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na stronie projektu: Do dzieła zatem. I powodzenia na nowej drodze :) Rozprawka maturalna to najczęstsza forma pracy pisemnej, z którą muszą zmierzyć się polscy maturzyści podchodzący do rozszerzonej matury z niemieckiego. Jak napisać naprawdę dobrą rozprawkę po niemiecku? Jakich zwrotów użyć i o jakich zasadach pamiętać, by rozprawka maturalna podniosła wynik naszego egzaminu maturalnego, a nie nas pogrążyła?Na przygotowanie naszej rozprawki po niemiecku i uzupełnienie dodatkowych zadań otwartych mamy w sumie 70 minut, czyli wystarczająco dużo czasu, by na spokojnie zebrać myśli i stworzyć coś wartościowego. Poprawnie skonstruowana rozprawka maturalna powinna liczyć 200-250 słów. Niewskazane jest zarówno pisanie krótszego tekstu, jak i przesadzanie z jego długością w drugą stronę. Rozprawka po niemiecku powinna być „na temat”, bez sztucznego wydłużania za rozprawkę maturalną – co jest oceniane?Rozprawka po niemiecku to specyficzna forma wypowiedzi pisemnej. By skonstruować ją dobrze i zgarnąć maksimum punktów, musimy wiedzieć, które jej elementy podlegają ocenie egzaminatora. Za perfekcyjnie napisany tekst możemy uzyskać aż 18 punktów – to naprawdę dużo, więc warto przyłożyć się do pisania. Na całościową ocenę naszej rozprawki maturalnej składają się następujące elementy:– treść (5 punktów)– kompozycja (4 punkty)– bogactwo językowe (5 punktów)– poprawność języka niemieckiego (4 punkty)Rozprawka po niemiecku – jak ją rozplanować?Nasza rozprawka maturalna nie powinna zająć więcej niż zaledwie jedną stronę A4. To dość krótka forma wypowiedzi pisemnej, dlatego zawczasu warto uporządkować sobie jej strukturę tak, by w pracy „zmieściły się” wszystkie niezbędne dla tego rodzaju tekstu elementy. Proponujemy, by szkic rozprawki po niemiecku ułożyć następująco: 1. Wstęp– Przedstawienie zawartej w poleceniu tezy– Przedstawienie swojego zdania odnośnie do tezy2. Rozwinięcie– Pierwszy argument „za” lub „przeciw”– Drugi argument „za” lub „przeciw”– Trzeci argument „za” lub „przeciw”3. Zakończenie– Szybkie podsumowanie naszych argumentów i wnioski – Przedstawienie swojego zdania odnośnie do tezyZwroty niezbędne w rozprawce maturalnejW tej formie pracy pisemnej musimy pokazać, że znamy naprawdę dużo mądrych sformułowań i konstrukcji gramatycznych. Pomocne mogą okazać się typowo „rozprawkowe” zwroty, których możemy użyć na każdym etapie tworzenia naszej rozprawki po niemiecku. Warto jednak nauczyć się ich nie tylko ze względu na egzamin – przydadzą się również wtedy, gdy będziemy chcieli uargumentować swoje zdanie na jakiś temat. Rozprawka maturalna to wbrew pozorom dobra, teoretyczna baza do prowadzenia w przyszłości inspirujących dyskusji na żywo!1. Wstęp (Einführung):× Powszechnie wiadomo, że… – Es ist gut bekannt, dass…× Chciałbym skupić się na… – Ich möchte mich auf… konzentrieren. / Ich möchte mich darauf konzentrieren, dass…× W niniejszej pracy omówię… – In diesem Aufsatz werde ich … besprechen.× Celem tej pracy jest… – Der Zweck dieser Arbeit ist…× Postaram się przedstawić moje refleksje na temat… – Ich versuche, meine Überlegungen … vorzustellen.× Zastanówmy się nad tym, dlaczego… – Lassen wir uns überlegen, warum…× Spróbujmy porównać… – Versuchen wir zu vergleichen…× Postaram się obronić tezę, iż… – Ich versuche, die These zu verteidigen, dass…× Postaram się obalić tezę, iż… – Ich versuche, die These zu widerlegen, dass…2. Rozwinięcie (Entwicklung):× Pierwszym argumentem na poparcie mojej tezy jest… – Das erste Argument, das meine These stützt, ist…× Po pierwsze… – Erstens… / Zum Einen…× Po drugie… – Zweitens… / Zum Anderen…× Po trzecie… – Drittens… × Posłużę się tu przykładem z literatury… – Lassen Sie mich ein Beispiel aus der Literatur verwenden…× Z jednej strony… – Einerseits… × Z drugiej strony… – Andererseits… × Należy zaznaczyć… – Es ist zu beachten/bemerken, dass…× Teraz przejdę do omówienia… – Jetzt komme ich zu…× To powoduje, że… – Das hat zur Folge, dass… × Z tego wynika, że… – Daraus ergibt sich, dass… × Przemawia za tym fakt, że… – Es liegt an der Tatsache, dass…× Przesłanie tego filmu zaprzecza tezie, iż… – Die Botschaft dieses Films widerspricht der These, dass…× Interpretacje tego utworu mogą być różne, jednakże… – Die Interpretationen dieses Stückes/Werks können jedoch variieren/unterschiedlich sein…3. Zakończenie (Abschluss):× Podsumowując… – Zusammenfassend…× Da się stwierdzić, że… – Es lässt sich fetstellen, dass … / Daraus kann man schlussfolgern, dass…× Przywołane przeze mnie argumenty potwierdzają… – Die Argumente, die ich zitiert habe, bestätigen…× W świetle przywołanych argumentów… – In Anbetracht der angeführten Argumente…× Moim zdaniem… – Meiner Ansicht nach… / Meiner Meinung nach…× Z mojego doświadczenia… – Aus meiner Erfahrung…× Nie uważam, że… – Das glaube ich nicht…× Nie jestem pewien, czy… – Ich bin mir nicht sicher, ob…× W pełni zgadzam się z postawioną w temacie tezą… – Ich stimme der in diesem Thema vorgebrachten These voll und ganz zu…× Nie mogę zgodzić się z postawioną w temacie tezą… – Ich kann der im Thema vorgebrachten These nicht zustimmen…Rozprawka po niemiecku – przydatne słownictwoNam również zdarza się, że jakieś słowo po niemiecku „wypadnie nam z głowy” w najmniej odpowiednim momencie. O ile podczas spotkania z niemieckojęzycznym przyjacielem nie jest to problem, o tyle przy pisaniu rozprawki maturalnej taka sytuacja może nas niepotrzebnie zestresować i sprawić, że się po prostu „zablokujemy”.Dobre przygotowanie to podstawa – serio. Dlatego, mając w perspektywie konieczność napisania rozprawki po niemiecku, zachęcamy do poświęcenia nieco więcej czasu i uwagi słówkom, które prawie na pewno pojawią się w naszym tekście. Na maturze niestety nie możemy korzystać ze słownika, tym bardziej więc stwórzmy nasz własny mini-słownik w głowie!1. Teksty kultury – Kulturtexte× książka – das Buch× dzieło literackie – das literarische Werk× liryka – die Lyrik× epika – die Epik× dramat – das Drama× scenariusz – das Drehbuch× autor – der Autor× wiersz – das Gedicht× poezja – die Dichtkunst× poeta – der Dichter× proza – die Prosa× obraz – das Bild× malowidło – das Gemälde× malarz – der Maler× fotografia – das Foto× fotograf – der Fotograf× utwór muzyczny – das Musikstück× kompozytor – der Komponist× film – der Film× reżyser – der Regisseur× aktor – der Schauspieler× twórca – der Schöpfer× artysta – der Künstler× postać literacka – die literarische Gestalt× bohater – der Held× protagonista – der Protagonist2. Argumentacja – die Argumentation× rozprawka – der Aufsatz× teza – die These× problem – das Problem× uzasadnienie – die Begründung× przykład – das Beispiel× argument „za” – Argumente für× argument „przeciw” – Argumente gegen× wada – der Nachteil× zaleta – der Vorteil× wnioski – Schlussfolgerungen3. Spójniki – Konjunktionen× dlatego – deshalb× ponieważ – denn, weil× że – dass × czy – ob × i, a – und × ale – aber × albo, lub – oder × więc, zatem – also × potem, następnie – dann × kiedy, gdy – als/wenn× podczas gdy – während × mimo to – trotzdemTemat rozprawki maturalnej – co już było na maturze?Każdy rocznik musi zmierzyć się ze swoim własnym, unikalnym tematem maturalnej pracy pisemnej. Nasza rozprawka po niemiecku z całą pewnością nie będzie dotyczyła dokładnie tych tematów, które zostały już wykorzystane w poprzednich latach, ale mogą one posłużyć maturzystom jako wartościowa wskazówka. Co więc możemy wywnioskować, przeglądając polecenia ze starych arkuszy? Że każdy temat rozprawki maturalnej jest skonstruowany bardzo podobnie – różnice pomiędzy nimi są czysto bardzo dobra informacja dla wszystkich, którzy nie czują się szczególnie pewnie w takich formach prac pisemnych. By zdać rozszerzoną maturę z niemieckiego na satysfakcjonującym poziomie wystarczy, że opanujemy dobrze jeden, uniwersalny schemat pisania rozprawki po niemiecku. Sprawdźmy po prostu, jakie tematy pojawiły się na egzaminie w poprzednich latach – i wyciągnijmy 2020: „Coraz więcej osób zamieszcza swoje prywatne fotografie na portalach społecznościowych. Napisz na ten temat rozprawkę, w której przedstawisz pozytywne i negatywne strony takiego zjawiska.”Maj 2019: „Wiele osób uważa, że tablety lub smartfony powinny być wykorzystywane do nauki podczas zajęć lekcyjnych. Napisz rozprawkę, w której przedstawisz dobre i złe strony tego pomysłu.”Maj 2018: „Niektórzy twierdzą, że poranna gimnastyka w szkole powinna być obowiązkowa dla uczniów. Napisz rozprawkę, w której przedstawisz dobre i złe strony tego pomysłu.”Maj 2017: „Władze Twojego miasta chcą zorganizować międzynarodową imprezę sportową. Rozgorzała dyskusja na ten temat. Napisz rozprawkę, w której przedstawisz pozytywne i negatywne strony zorganizowania takiej imprezy.”Maj 2016: „Pewna gazeta ogłosiła plebiscyt na najważniejszy wynalazek XX wieku. Zdecydowana większość ankietowanych wskazała telefon komórkowy. Czy telefon komórkowy zasługuje rzeczywiście na pierwsze miejsce? Napisz rozprawkę, w której wyrazisz swoją opinię na ten temat, odnosząc się do możliwości komunikowania się i kwestii bezpieczeństwa.”Większość maturzystów jako formę pracy pisemnej podczas egzaminu wybiera właśnie rozprawkę maturalną. Pamiętajmy jednak, że to nie jedyna opcja i zawsze możemy wybrać artykuł publicystyczny po niemiecku. Brzmi lepiej? Dowiedz się, jak go napisać!Jeśli podobają Ci się nasze materiały, prosimy – podaj je dalej! Działający długo w państwach arabskich dziennikarz opisuje rozczarowanie liberalnych muzułmanów postawą lewicy, która zdradza ich na rzecz ortodoksyjnych wyznawców Koranu. Bazując na artykule z euroislamu Jacek Tabisz przedstawia garść własnych refleksji. O autorze wpisu: Studiował historię sztuki. Jest poetą i muzykiem. Odbył dwie wielkie podróże do Indii, gdzie badał kulturę, również pod kątem ateizmu, oraz indyjską muzykę klasyczną. Te badania zaowocowały między innymi wykładami na Uniwersytecie Wrocławskim z historii klasycznej muzyki indyjskiej, a także licznymi publikacjami i wystąpieniami. . Jacek Tabisz współpracował z reżyserem Zbigniewem Rybczyńskim przy tworzeniu scenariusza jego nowego filmu. Od grudnia 2011 roku był prezesem Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów, wybranym na trzecią kadencję w latach 2016 - 2018 Jego liczne teksty dostępne są także na portalach i Organizator i uczestnik wielu festiwali i konferencji na tematy świeckości, kultury i sztuki. W 2014 laureat Kryształowego Świecznika publiczności, nagrody wicemarszałek sejmu, Wandy Nowickiej za działania na rzecz świeckiego państwa. W tym samym roku kandydował z list Europa+ Twój Ruch do parlamentu europejskiego. Na videoblogu na kanale YouTube, wzorem anglosaskim, prowadzi pogadanki na temat ateizmu. Twórcze połączenie nauki ze sztuką, promowanie racjonalnego zachwytu nad światem i istnieniem są głównymi celami jego działalności. Jacek Tabisz jest współtwórcą i redaktorem naczelnym Adres mailowy: @ W zaproponowanym poleceniu nie ma metafor czy zawiłego cytatu. Jego istotą jest przedstawienie poglądów twórców oświeceniowych na temat człowieka i świata. Nie kładź więc nacisku na biografie pisarzy czy przedstawienie przygód bohaterów ich utworów! Na początek wybierz dzieła, które należałoby wykorzystać. Pamiętaj, że ich lista nie zależy tylko od ambicji Twojego nauczyciela! Samodzielnie poszukaj ciekawych tekstów spoza kanonu lektur. Refleksje o świecie i naturze człowieka w utworach pisarzy oświecenia europejskiego Forma pracy Nie bój się zrezygnować z rozprawki, jeśli tylko masz ciekawy pomysł na inną formę. Co myślisz np. o napisaniu dyskusji oświeceniowych twórców na temat państwa i narodu? Ważne: pamiętaj, że forma musi harmonizować z treścią. Ważne dzieła • Kandyd, czyli Optymizm oraz Traktat o tolerancji Woltera • Kubuś Fatalista i jego pan Denisa Diderota • Nowa Heloiza Jeana Jacques’a Rousseau, ewentualnie także jego Zasady umowy społecznej • Co to jest oświecenie? Immanuela Kanta Chcesz, żeby praca była ciekawsza? Dodaj • Przypadki Robinsona Crusoe Daniela Defoe • Podróże Guliwera Jonathana Swifta • Niebezpieczne związki Choderlosa de Laclos Pamiętaj! Dzieła pisarzy nie powstają w życiowej próżni. Zawarte w literaturze refleksje na temat świata i człowieka są związane np. z filozofią epoki, wydarzeniami historycznymi. Wykorzystaj te konteksty – praca będzie dużo ciekawsza! Pisząc o poglądach oświeceniowych twórców, nie zapomnij więc o takich pojęciach jak racjonalizm, empiryzm, utylitaryzm, krytycyzm. Uwaga! Nie unikaj tego wszystkiego, co może ożywić styl Twojej pracy: cytatów, pytań, powtórzeń (ale celowo zastosowanych, nie tych wynikających z językowego niechlujstwa!). Ułóż pracę na przykład tak • Wstęp – zestaw pytań • Jak pisarze oświecenia krytykują rzeczywistość? • Co sądzą o istocie ludzkiej? • Gdzie szukają sensu życia? • Co piszą o ludzkim losie • Zakończenie – podsumowanie wniosków Dodaj Refleksję nad aktualnością przedstawionych poglądów. Czy ocena współczesnego świata mogłaby być podobna? Czy o ludziach można by dzisiaj powiedzieć to samo, co mówili Wolter czy Rousseau? Być może, dziś jeszcze wyraźniej widać okrucieństwo świata i skażenie ludzkiej natury przez cywilizację. Jak zacząć? Oto jedna z możliwych propozycji – wstęp „poszukujący”, w którym zawarte są ważne pytania: • Jaki jest człowiek? • Z natury zły czy dobry? • Zależny od świata czy kształtujący go zgodnie ze swoją wolą? Te pytania nurtują pisarzy i filozofów od czasów najdawniejszych. Twórcy oświecenia nie byli w tym względzie wyjątkiem, zwłaszcza że w tej jasnej, rozumnej epoce znów człowiek stał się głównym przedmiotem zainteresowania. W oświeceniowych utworach można znaleźć wiele refleksji na temat ludzi i stworzonego przez nich świata. Co w rozwinięciu? Najprostsza i najbardziej schematyczna kompozycja takiej pracy: po kolei przedstawić ważne utwory europejskiego oświecenia. Na pewno w ten sposób można zrealizować temat, ale lepiej nie oczekiwać wówczas oceny wyższej niż dostateczna. Dlaczego? Nie uda się zauważyć w tak skonstruowanej pracy bardzo istotnej umiejętności – problematyzowania. Celem wypracowania nie jest przecież ćwiczenie przepisywania notatek z omówionych lektur! Raczej należałoby szukać podobieństw i różnic, zależności między tekstami. Ujęcie problemowe pozwoli także uniknąć łączenia kolejnych cząstek ogranymi sformułowaniami typu: „Kolejnym ważnym utworem jest… Jako następny przykład chcę przywołać…”. O czym pisać w rozwinięciu? Jaki jest świat według Woltera, Rousseau, Swifta, na czym polega krytyczna wizja świata zawarta w powieściach lub powiastkach filozoficznych. Przykłady sformułowań: Na czym polega krytyczny obraz rzeczywistości? „Kandyd” Woltera to powiastka filozoficzna, będąca dyskusją z poglądem Leibniza i podobnych doń optymistów, którzy twierdzą, że „żyjemy na najlepszym z możliwych światów”. Czy rzeczywiście tak jest? Wolter mnoży przykłady ludzkiego okrucieństwa (wojna!), niesprawiedliwości, głupoty. Pokazuje pogoń za pieniędzmi, nietolerancję. Tragedią świata jest brak równości i wzajemnego szacunku. Rodzina nie zezwala na związek Kandyda i Kunegundy, bo jego ród nie jest aż tak starożytny. W takim świecie przegrywają prawdziwe uczucia, zamiast miłości pojawia się pusta, cyniczna gra. Człowiek jest z natury dobry czy zły? Wolter uznałby, że jednak zły. Przecież to właśnie ludzie stworzyli okrutny świat, nie umiejąc zapanować nad własnymi słabościami. „Jesteśmy wszyscy ulepieni ze słabości i błędów” – pisał w „Tolerancji”. Bardzo pesymistyczne spojrzenie na ludzką naturę znajdziemy także w „Podróżach Guliwera”. Jonathan Swift pokazuje ludzkie ograniczenia. Nie umiemy uczyć się ani panować nad sobą. Inaczej widzi ludzi Jean Jacques Rousseau. Człowiek jest z natury dobry, ale demoralizuje go cywilizacja. Także zdaniem Diderota natura ludzka jest dobra – jeśli człowiek jej zaufa, osiągnie szczęście. Jak w świecie pełnym zła odnaleźć sens życia, zachować równowagę psychiczną? Zdaniem Woltera, nie pomogą w tym władza, majątek ani nawet filozofia. Nie pomoże także miłość – Kandyd dostrzeże to, gdy połączy się w końcu z Kunegundą. Jedynym źródłem szczęścia okaże się praca. Powiastkę Woltera kończy wskazówka: „Trzeba uprawiać nasz ogródek”. Jean Jacques Rousseau widzi lekarstwo w powrocie do natury, w prostocie, która jest najważniejszą z ludzkich cnót. Według niego należy kierować się w życiu uczuciami, nie wyłącznie rozumem. Człowiek jest zależny od przeznaczenia czy pozostaje panem własnego losu? Przygody Robinsona Crusoe na bezludnej wyspie są pochwałą ludzkiej przedsiębiorczości i siły przetrwania. Bohater, jedyny ocalony z morskiej katastrofy, miał ze sobą zaledwie nóż i garść ziaren. Nie poddał się jednak. Gdy po latach opuszczał wyspę, umiał już piec chleb, hodował kozy, żył w miarę dostatnio i wygodnie. Robinson to człowiek aktywny, potrafiący podporządkować sobie świat, sprostać nawet najtrudniejszym warunkom. Jak zakończyć? • Podsumowanie przedstawionych wyżej refleksji. Można je zamknąć wnioskiem, że twórcy europejskiego oświecenia zawarli w swych utworach bardzo różne refleksje, prowadzące niekiedy do sprzecznych wniosków. To kolejny dowód, jak trudno ocenić świat i ludzką naturę. Widać jednak, że dominuje rozczarowanie człowiekiem, krytyczny stosunek do rzeczywistości. • Ocena poglądów pisarzy oświeceniowych. Które z refleksji o świecie i naturze człowieka szczególnie do Ciebie przemawiają? Jakie budzą Twój sprzeciw? (Pamiętaj, że taka ocena może się znaleźć także wcześniej, w rozwinięciu!). Subiektywny komentarz do przywoływanych refleksji jest rzeczą bardzo cenną. Dowodzi zaangażowania w omawiany problem. I – co może nawet ważniejsze! – samodzielności sądów. Przykład Bliżej mi do Woltera niż do Leibniza. Nie mogę zgodzić się z tym, iż żyjemy na najlepszym ze światów, choć wiem, co miał na myśli filozof. Tylko – patrząc na to z perspektywy dziejów, można zapytać przekornie – czy to głos optymistyczny czy może raczej pesymistyczny? avg. rating (0% score) - 0 votes

jak napisać refleksje na temat filmu